Co to jest bioróżnorodność?
Różnorodność biologiczna (bioróżnorodność) to zróżnicowanie życia na Ziemi, całkowita zmienność życia na wszystkich poziomach jego organizacji.
Różnorodność biologiczną można rozpatrywać na trzech poziomach:
• poziom wewnątrzgatunkowy (genetyczny, populacyjny) np. różnorodność osobników pająka tygrzyka paskowanego w danej populacji, zróżnicowanie między populacjami w obrębie jednego gatunku storczyka, różnorodność odmian jabłoni w regionie;
• poziom gatunkowy – to zróżnicowanie gatunków żyjących na Ziemi: różnorodność gatunków chrząszczy, roztoczy, podstawczaków, storczykowatych, psowatych itd.;
• poziom ekosystemalny – to zróżnicowanie na poziomie całych ekosystemów, np. zróżnicowanie lasów łęgowych, łąk wilgotnych, jezior, muraw wysokogórskich, ekosystemów pustynnych czy jaskiniowych...
Dlaczego to jest takie ważne?
Żaden organizm na Ziemi nie istnieje oddzielnie, każdy funkcjonuje w skomplikowanej sieci powiązań. Tak naprawdę znamy tylko niektóre z nich i wciąż odkrywamy nowe. Kiedy wymiera jeden gatunek, pociąga za sobą następne – takie, które się nim żywiły, które zapylał, których nasiona roznosił itp. Tylko ochrona pełnego zróżnicowania życia może być skuteczna. Częścią tej skomplikowanej sieci powiązań są również ludzie – niszcząc inne gatunki, niszczymy sami siebie.
Bo to się wszystkim opłaca.
Wyliczono, że całkowita wartość tzw. „usług ekosystemowych”, świadczonych człowiekowi przez biosferę, takich jak produkcja paliw, drewna, regulowanie klimatu, magazynowanie i oczyszczanie wód, wytwarzanie gleb, zapylanie roślin i wiele innych, wynosi co najmniej 33 biliony dolarów. Nie potrafimy przewidzieć przyszłej wartości jakiegokolwiek gatunku i jego użyteczności dla człowieka. Jedną z dziedzin, która może czerpać ogromne korzyści z bioróżnorodności, jest medycyna i farmakologia. Wiele leczniczych gatunków wymiera, zanim ich właściwości zostaną odkryte.
Bo bioróżnorodność jest częścią nas.
Każdy gatunek to część naszego świata. Bohaterowie bajek z dzieciństwa – wilki, niedźwiedzie i inne – są dziś poważnie zagrożeni, wymierają. Krajobrazy oglądane jeszcze przez naszych dziadków – mokre łąki i torfowiska, kwitnące łanami storczyków i pełników, pola kolorowe od chabrów i kąkoli – niedługo znikną niemal zupełnie. Wiele gatunków znamy już tylko z obrazów, rycin, opisów, z powieści, wierszy czy pieśni. Tworzyły naszą kulturę – nasze człowieczeństwo.
